પ્રેડિક્ટેબલ વાર્તા છતાં, જો તમને સ્ક્રીન પર સિદ્ધાર્થ રાંદેરિયાને જોવા ગમતા હોય તો આ ફિલ્મ તમારે ચોક્કસ જોવી જોઈએ. આ એક સંપૂર્ણ રીતે પારિવારિક ફિલ્મ છે, ટાઈમપાસ મૂવી છે, આખા અઠવાડિયાનો જો થાક વર્તાયો હોય અને હળવા થવું હોય તો આ ફિલ્મ જોવા જવું જોઈએ.
બચુની બેનપણી
ફિલ્મ: બચુની બેનપણી
કાસ્ટ: સિદ્ધાર્થ રાંદેરિયા, રત્ના પાઠક શાહ, દેવર્ષિ શાહ, યુક્તિ રાંદેરિયા, પ્રિન્સી લિંબડિયા, જાનવી ચૌહાણ અને ગોપી દેસાઈ
ADVERTISEMENT
લેખક, દિગ્દર્શક: વિપુલ મહેતા
પ્રૉડ્યૂસર: રશ્મિન મજેઠિયા
મ્યૂઝિક: સિદ્ધાર્થ અમિત ભાવસાર
લિરિસિસ્ટ: ભાર્ગવ પુરોહિત
સિનેમેટોગ્રાફી: પ્રતીક પરમાર
રેટિંગ: 3.5/5
ફિલ્મ (Bachu ni Benpani)ની વાર્તા: અંગ્રેજીમાં એક શબ્દ પ્રયોગ છે "કમિંગ ઑફ એજ" એટલે કે એવો વળાંક કે એવી ઘટનાઓ જે વ્યક્તિને એડલ્ટ બનાવે - વયસ્ક બનાવે. બચુની બેનપણી એવી ફિલ્મ છે જે એક વયસ્ક માટે કમિંગ ઑફ એજ પ્રકારનો ફેરફાર લાવે છે. મોટી વયના લોકો બદલાય નહીં એવું તમે માનતા હો તો આ ફિલ્મ જોઇ લેજો અને પછી તમારી દલીલ પર કામ કરજો. ફિલ્મની શરૂઆત સિદ્ધાર્થ રાંદેરિયાથી થાય છે. બચુ બાપોદરા (સિદ્ધાર્થ રાંદેરિયા) એક એવું પાત્ર જેને સતત કોઇક ને કોઇક બીમારીથી મરી જવાનો ભય છે અને તે ખૂબ જ કંજૂસ માણસ છે. આ આખી ફિલ્મમાં બચુ બાપોધરાનો એક માત્ર જીવન મંત્ર છે કે મફતની કોઈ વસ્તુ છોડવી નહીં અને પૈસા કોઈ કાળે ખર્ચવા નહીં. મોટી ઉંમરે માણસ જલ્દી બદલાય નહીં પણ આ ફિલ્મમાં બે સરખી ઉંમરના માણસો મળે છે અને એક બીજાથી સાવ વિપરીત સ્વભાવના હોવાથી એકબીજામાંથી કંઇક મેળવે છે.
બચુભાઈને બે દીકરા છે એમાંથી મોટો દીકરો પરણેલો છે, વહુ ગર્ભવતી છે. નાનો દીકરો પંજાબી છોકરીને પ્રેમ કરે છે અને લગ્ન કરવા માગે છે પણ બચુલાલ માનવા તૈયાર નથી. બચુલાલને એક બહેન છે ચંદ્રિકા, જે કુંવારી હોવા છતાં બચુલાલના કંજૂસ સ્વભાવને કારણે અલગથી ભાડાના ઘરમાં રહે છે. બચુલાલ કેટલા મફતખોર છે તે દર્શાવવા માટે ફિલ્મમાં જે દ્રષ્ટાંતો બતાવવામાં આવ્યા છે તે ચોક્કસ રીતે દર્શકો સુધી પહોંચે છે. બૅંગકોક વિશે ગુજરાતીઓની જે માનસિકતા છે તેને કારણે ત્યાં દીકરાને પણ જવા ન દેનારા બચુલાલ પોતે ત્યાં જવા માની જાય છે, ચારધામ જવાનું બહાનું કાઢે છે અને દરેક તૈયારીઓ સાથે ઍરપૉર્ટ પહોંચે છે.
અહીં થાય છે રત્ના પાઠક શાહ એટલે કે સુમન ગૌરી નાગરની એન્ટ્રી જે એક મનોવિજ્ઞાની છે. અત્યાર સુધી જે આખી ફિલ્મમાં માત્ર અને માત્ર સિદ્ધાર્થ રાંદેરિયાના ખભે ફિલ્મને આગળ ધપાવવાનો દારોમદાર હતો તે હવે ધીમે ધીમે રત્ના પાઠક શાહ સાથે વહેંચાઈ જાય છે. ફિલ્મની વાર્તા તો મૂળ એ જ છે કે બચુલાલ પોતે પોતાની સગી બહેન માટે પણ પૈસા ન ખર્ચનાર વ્યક્તિ કઈ રીતે કોઈ અજાણી વ્યક્તિના હૉસ્પિટલનો ખર્ચ આપવા માટે પણ તૈયાર થઈ જાય છે. રત્ના પાઠક શાહ એટલે સુમન ગૌરી બચુમાં રહેલો ભય, બૅંગ્કોકની અનેક એડ્વેન્ચરસ એક્ટિવિટી દ્વારા દૂર કરાવે છે, સતત મોતના ડરમાં રહેતા માણસને જીવન સાથે જોડીને મોતનો ભય પણ પમાડવામાં સફળ રહ્યાં છે. પણ ફિલ્મ તમે જોશો તો સમજાશે કે ઘણીવાર કોઇ મોટી ઘટના બને તો જ માણસ બદલાય એવું ન હોય. ક્યારેક નાના બદલાવો, વાતો અને અન્યોનો વહેવાર પણ માણસને બદલી શકે છે.
ફિલ્મમાં પિતા પુત્રના સંબંધોના સીન્સ છે ત્યાં ચાલ જીવી લઈએને કેમ ભૂલી જવાય. ચાલ જીવી લઈએમાં જ્યાં જીવવાનું શીખવતાં બાપનું પાત્ર સિદ્ધાર્થ રાંદેરિયાએ ભજવ્યું હતું તે જ હવે તેમણે જીવતાં શીખવાનું હતું અને તેને માટે દીકરો વિકી એટલે કે દેવર્ષિ આ ફિલ્મમાં સુમન ગૌરીની મદદથી શીખવાડી શક્યો છે. આ ફિલ્મ જાણે ચાલ જીવી લઇએની વાર્તા રિવર્સમાં કહે છે એમ કહેવામાં કંઇ ખોટું નથી.
પર્ફૉર્મન્સ: ફિલ્મમાં રત્ના પાઠક શાહ અને સિદ્ધાર્થ રાંદેરિયા હોય ત્યારે તેમની એક્ટિંગને આંકવાની જ ન હોય. સિદ્ધાર્થ રાંદેરિયા પોતાના દરેક ડાયલૉગથી લોકોને જકડી રાખવાના પ્રયાસમાં સફળ નીવડ્યા છે. રત્ના પાઠક શાહ એક સ્ટાઇલિશ ગુજરાતણનું પાત્ર કેટલી સારી રીતે ભજવી શકે છે એ આપણે જાણીએ જ છીએ અને બરાબર એ જ રીતે તેમણે પોતાના આ પાત્રને પણ ન્યાય આપ્યો છે. ફિલ્મમાં યુક્તિ રાંદેરિયા અને દેવર્ષિ શાહનું કામ સરસ છે. દેવર્ષિ પંજાબી પાત્ર દલજિત તરીકે વધારે સારો લાગે છે અને કદાચ યુક્તિને પંજાબી પાત્ર ન આપ્યું હોત તો પણ તે એટલો જ સરસ અભિનય કરત. જોકે જાનવી ચૌહાણ, પ્રિન્સ લિંબાડિયા અને ગોપી દેસાઈને જે પ્રમાણે સ્ક્રીનટાઈમ આપવામાં આવ્યો છે તેમાં તેમણે પોતાના પાત્રને સંપૂર્ણ ન્યાય આપ્યો છે.
સ્ક્રિપ્ટ અને દિગ્દર્શન: ફિલ્મની સ્ટોરીમાં જે મેસેજ છે તે દર્શકો સુધી પહોંચે છે અને કોઈપણ ફિલ્મનો એ જ હેતુ હોય. બૅંગ્કૉક નામ પડે અને લોકોને ભળતા વિચારો આવે પણ આ ફિલ્મ જોયા પછી તમારા મનમાંથી એ આઇડિયાનો છેદ ઉડી જશે. બૅંગ્કોકમાં બીજું ઘણું બધું છે અને આ ફિલ્મમાં તમને એ ખબર પડી જશે. ફિલ્મમાં એક ડાયલૉગ ખૂબ જ સરસ છે, "જ્યાં ગામ હોય ત્યાં ઉકરડો હોય જ, એ આપણાં ઉપર છે કે આપણે ગામ જોવું છે કે ઉકરડો?" આની સાથે જ હૉસ્પિટલનો ખર્ચ ન ઉપાડી શકવાથી મૃત્યુ પામેલી પત્નીનો ભય અને તેને કારણે બદલાયેલું બચુલાલનું જીવન! આ ફિલ્મ દ્વારા આપવામાં આવેલો સંદેશ સોલિડ છે. ફિલ્મમાં કૉમેડીની સાથે ક્યાંક ઇમોશનલ સીન્સ પણ છે જે મજા પડે એવા છે. ખડખડાટ હસવું એ જિંદગી નથી અને એટલે જ જો તમને એમ હોય કે આ તો સિદ્ધાર્થભાઈની ફિલ્મ છે એટલે બસ આપડે હસ્યા કરવાનું તો તમે ખોટા છો - જિંદગીની માફક આ ફિલ્મમાં પણ ક્યાંક સ્મિત છે તો ક્યાંક થોડું વધારે હાસ્ય છે - દર વખતે એક જ ઘરેડની ફિલ્મની અપેક્ષા રાખવી એ યોગ્ય નથી અને માટે જ આ ફિલ્મ બીજી ફિલ્મો કરતાં અલગ છે - આ અલગ હોવું જ આ ફિલ્મનો પ્લસ પોઇન્ટ છે.
મ્યૂઝિક: ફિલ્મના ગીતો સરસ છે, વાર્તા સાથે આગળ વધે છે, વિઝ્યુઅલી પણ ખુશનુમા છે. જો તમને એમ થાય કે અહીં તો આ ગીતની જરૂર નહોતી તો કેમ મૂક્યું હશે - તો એ વાતનો છેદ ઉડાડજો કારણકે આપણે હિંદી ફિલ્મોમાં એવા સવાલ ન કરતા હોઇએ તો અહીંયા પણ ન કરવા જોઇએ. દેવર્ષીના ડાન્સ મૂવ્ઝ લોકોને ગમ્યાં છે.
સિનેમેટોગ્રાફી: ફિલ્મના પ્લસ પૉઈન્ટ્સમાં સિનેમેટોગ્રાફીને સૌથી વધારે માર્ક આપવા જોઈએ. ફિલ્મમાં બૅંગ્કોકની પૃષ્ઠભૂમિ પર જ આખી વાર્તા રચાય છે. બૅંગ્કૉકની ટ્રીપ હવે ફેમિલી સાથે પ્લાન કરવાનું તમે વિચારી શકશો કારણકે આ ફિલ્મને કારણે તમને બૅંગ્કૉકની એક એવી બાજુ દેખાશે જે તમે હજી સુધી જોવાનો વિચાર નહીં કર્યો હોય.
પ્લસ પૉઈન્ટ્સ: સિદ્ધાર્થ રાંદેરિયાના વન લાઈનર અને કૉમિક સીન્સ તમને હસાવશે, રત્ના પાઠકની એક્ટિંગ સાથે બચુની બેનપણી કેવી રીતે ખરાં અર્થમાં તેની બેનપણી બની છે તે ખૂબ જ સુંદર રીતે આ ફિલ્મમાં બતાવવામાં આવ્યું છે. ફિલ્મની સ્ટોરીમાં બચુની વાર્તાની સમાંતર ચાલતી વિકી અને જસ્સીની લવસ્ટોરી, બૅંગકોક પટાયામાં લોકેશનની પસંદગી, સુંદર બીચ, ત્યાંની લોકલ સંસ્કૃતિ, સ્પૉર્ટ્સ એડ્વેન્ચર તમારું આકર્ષણ બની શકે છે.
માઈનસ પૉઈન્ટ: યુક્તિ રાંદેરિયા પંજાબી ન હોત તો ચાલત, સેકન્ડ હાફમાં સીન વધારે વાર્તા ઓછી
ફિલ્મ જોવી કે નહીં: સિદ્ધાર્થ રાંદેરિયાના ચાહકો માટે આ ફિલ્મ સતત ચગળવી ગમે એવી ચૉકલેટ છે. આખા અઠવાડિયાનો જો થાક વર્તાયો હોય અને હળવા થવું હોય તો આ ફિલ્મ જોવા એક વાર તો જઈ જ શકાય.
પ્લસ પૉઈન્ટ્સ: સિનેમેટોગ્રાફી, એક્ટિંગ, કૉમિક ટાઈમિંગ, મ્યૂઝિક
માઈનસ પૉઈન્ટ્સ: સેકન્ડ હાફમાં વાર્તામાં વળાંકો વધારે હોત તો મજા આવત.


