કાંદાનો બાપીકો ધંધો સંભાળ્યા પછી બીજા થોડાક બિઝનેસમાં નિષ્ફળતા જોઈ લીધા પછી રાજેશ ગોરી શોખ ખાતર બુલેટ ખરીદવા નીકળ્યા અને તેમના હાથમાં એવી લાઇન આવી ગઈ જેની તેમણે કલ્પના સુધ્ધાં નહોતી કરી.
રાજેશ ગોરી
મુલુંડમાં રહેતા કચ્છી ભાનુશાલી પરિવારના ચાલીસ વર્ષના રાજેશ ગોરીને દિવસમાં સોથી વધુ ફોન આવતા હશે, જેમાંથી નેવું ટકા ફોનમાં તેમને બુલેટરાજાનું સંબોધન કરવામાં આવે છે. રાજેશભાઈ કહે છે, ‘મને તો માત્ર શોખ ખાતર બુલેટ ખરીદવી હતી પણ એ ખરીદવાની જર્ની એવી ઇન્ટરેસ્ટિંગ બની ગઈ કે મને લાગ્યું કે આ બુલેટને તો પ્રોફેશન બનાવી શકાય.’
ટેન્થની એક્ઝામ આપ્યા પછી તરત જ રાજેશભાઈને તેના પપ્પાએ પોતાની સાથે કાંદાના હોલસેલના બિઝનેસમાં લગાડી દીધા. વાત છે ૧૯૮૪ની. બાપીકો આ બિઝનેસ રાજેશભાઈએ છેક ૨૦૧૧-’૧૨ સુધી ચલાવ્યો, પણ પછી ઘટતી જતી ઘરાકી અને વધતી જતી ઉધારી વચ્ચે તેમણે કાંદાનો હોલસેલનો બિઝનેસ બંધ કરી દીધો. રાજેશભાઈ કહે છે, ‘હું નવી લાઇન શોધતો હતો એવામાં મને મારા એક ફ્રેન્ડની ફૅક્ટરી મળી ગઈ, જે નાશિકમાં હતી. એમાં મારે ઑટોમોબાઇલમાં આવતા ઇન્ડિકેટરના બલ્બ બનાવવાના હતા. ચાલુ ફૅક્ટરી એટલે મેં એ ખરીદી લીધી. મારા ફ્રેન્ડ સાથે મારો કૉન્ટ્રૅક્ટ એવો હતો કે હું જે માલ બનાવું એ માલ મારે બધો તેને આપવાનો અને તે એ માલ બજાજ, હૉન્ડા અને બીજી કંપનીને સપ્લાય કરે. હું તો દિવસ-રાત પ્રોડક્શન વધારવાની મથામણમાં રહેતો, પણ પ્રૉબ્લેમ એમાં આવ્યો. હું જેટલો માલ બનાવું એ બધો માલ મારો ફ્રેન્ડ ખરીદે નહીં અને બાકીનો માલ હું બહાર વેચી શકું નહીં. અધૂરામાં પૂરું પિસ્તાલીસ દિવસની ક્રેડિટ પર પણ તે મને પેમેન્ટ કરે નહીં. થોડો સમય ખેંચ્યો અને પછી મેં ફૅક્ટરી બંધ કરી દીધી.’
આખો આર્ટિકલ વાંચવા માટે ગુજરાતી મિડ-ડે એપ્લિકેશન ડાઉનલોડ કરો
એપ ડાઉનલોડ કરવા માટે સ્કેન કરો QR કોડ
